Informacje o zagrożeniach i postępowaniu w sytuacji ich wystąpienia

Data opublikowania: 11.07.2013r.
Udostępnij na:
  1. Gradobicie
  2. Pożary
  3. Mrozy i zamiecie śnieżne
  4. Upały
  5. Wichury
  6. Ptasia grypa
  7. Kleszcze ( Pobierz dokument PDF )
  8. Wypalanie traw
  9. Podłożenie ładunku wybuchowego
  10. Przesyłka niewiadomego pochodzenia
  11. Skażenie promieniotwórcze
  12. Uwolnienie niebezpiecznych środków chemicznych
  13. Katastrofy budowlane
  14. Wypadki drogowe
  15. Zagrożenia techniczne i chemiczne
  16. Zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne
  17. Zamach terrorystyczny

Gradobicie

Najczęstszą przyczyną występowania gradobicia jest powstawanie chmur gradowych na skutek silnych, pionowych ruchów powietrza. Zjawisko to ma miejsce najczęściej w okresie letnim.

Przygotowania na wypadek wystąpienie gradobicia!
Ubezpiecz swoje mieszkanie, dom, samochód, zwierzęta gospodarskie, uprawy polowe od skutków gradobicia.
Zapisz i zapamiętaj numer telefonu na pogotowie ratunkowe, do służb weterynaryjnych i upewnij się, czy wszyscy członkowie rodziny je znają.

Przygotuj swoje mieszkanie, swój dom:

    • zabezpiecz rynny i inne części budynku,
    • zabezpiecz lampy i inne urządzenia, które mogą ulec zniszczeniu,

Podczas gradobicia
Jeżeli spotka cię gradobicie z dala od domu, znajdź bezpieczne schronienie i pozostań tam do czasu jego zakończenia.
Jeśli jesteś w domu:

    • zamknij okna, usuń z parapetów i balkonów przedmioty, które mogą zagrażać przechodniom,
    • pozostań w nim z dala od oszklonych okien, sufitów i drzwi,
    • w miarę możliwości pozamykaj zwierzęta domowe i hodowlane,
    • trzymaj pod ręką przygotowane latarki oraz dodatkowe baterie,
    • miej włączone radio, w celu uzyskania ewentualnych komunikatów.

O wszystkich zdarzeniach, mających istotne znaczenie dla bezpieczeństwa ludzi informuj pogotowie ratunkowe, a w przypadku zerwania linii energetycznych zgłoś to pogotowiu energetycznemu.

Po ustąpieniu gradobicia:
Jeśli są poszkodowani to:

    • udziel pierwszej pomocy rannym lub poszkodowanym osobom,
    • nie przenoś ciężko rannych osób, chyba że są one bezpośrednio zagrożone,
    • doznaniem kolejnych obrażeń
    • wezwij pomoc.

Jeżeli byłeś ubezpieczony przed gradobiciem, wykonaj zdjęcia zniszczeń, zarówno domu, jak i jego wyposażenia w celu ubiegania się o odszkodowanie.

Pożary

W przypadku wystąpienia zagrożenia pożarowego, wszyscy mamy obowiązek podjęcia działań w celu jego likwidacji.

W pierwszej kolejności należy:

    1. niezwłocznie zaalarmować, przy użyciu wszystkich dostępnych środków osoby będące w strefie zagrożenia,
    2. wezwać straż pożarną (numer alarmowy 998)

Po wykonaniu powyższych czynności powinno się w zakresie własnych możliwości i przy użyciu dostępnego sprzętu, niezwłocznie przystąpić do gaszenia pożaru i udzielenia pomocy osobom zagrożonym.

W sytuacji kiedy pożar jest już zbyt rozwinięty aby go samodzielnie ugasić, należy przystąpić do ewakuacji ludzi i mienia.
Czynności te trzeba wykonywać w taki sposób, aby nie wywołać paniki, o którą w takich sytuacjach nie jest trudno. Panika może być przyczyną tragicznych w skutkach wypadków.

Do czasu przybycia straży pożarnej kierowanie akcją obejmuje kierownik zakładu, właściciel obiektu, bądź osoba najbardziej energiczna i opanowana.
Pożarom oprócz ognia towarzyszą zazwyczaj duże ilości wydzielającego się dymu, który potrafi być o wiele bardziej niebezpieczny niż sam ogień. W większości zajść śmiertelnych bezpośrednią przyczyną prowadzącą do zgonu jest trujący dym, którego najgroźniejszym składnikiem jest tlenek węgla (czad).

W przypadku kiedy zostałeś odcięty w jakimś pomieszczeniu i nie masz możliwości ucieczki, podstawową czynnością jaką powinieneś wykonać jest uszczelnienie drzwi. Można w tym celu posłużyć się namoczonymi ręcznikami umieszczając je zwłaszcza przy dolnej szczelinie drzwi. Będzie to stanowić dobrą ochronę przed przedostawaniem się trującego dymu do środka.

Mrozy i zamiecie śnieżne

Duże opady śniegu, nagłe ataki mrozu mogą sparaliżować życie w wielu miejscowościach. Mając tego świadomość można z wyprzedzeniem zabezpieczyć siebie i swoją rodzinę przed tego typu zagrożeniem.

Niska temperatura może doprowadzić do odmrożenia i wychłodzenia ciała co może spowodować bezpośrednie zagrożenie życia.

W wyniku odmrożenia może dojść do trwałego uszkodzenia części ciała. Typowymi objawami tego urazu są: zaczerwienienie, znaczne wychłodzenie, utrata czucia i bladość odmrożonych części ciała ( najczęściej palce nóg i rąk, policzki, nos, małżowiny uszne).

W wyniku wychłodzenia temperatura ciał spada poniżej 35° C. Objawami wychłodzenia są: zaburzenie świadomości do śpiączki włącznie, powolna mowa, senność, poczucie wyczerpania.

PAMIĘTAJ !

Nie uznawaj pochopnie osoby wyziębionej za zmarła.

Udziel pomocy osobie wyziębionej, przed nadejściem pomocy medycznej rozpocznij powolne ogrzewanie osoby, zdejmij przemarznięte ubrania, okryj ciało kocem i folią aluminiową – ogrzewaj dodatkowo własnym ciałem,

Nie podawaj alkoholu i kawy osobie odmrożonej lub wychłodzonej aby nie doprowadzić do większej utraty ciepłoty ciała.

Przed nadejściem wielkich mrozów i śnieżyc:

    • Przygotuj swój dom do zimy:
      • uszczelnij poddasze i ściany,
      • uszczelnij drzwi i okna,
      • zainstaluj okiennice
      • zabezpiecz środki, które mogą być niezbędne w czasie zimy:
      • żywność, która nie wymaga gotowania,
      • zapas wody,
      • sól kamienną i piasek,
      • zapas opału,
      • zastępcze źródło światła i ogrzewania,
      • zapasowe baterie do radia i latarek.
    • Przygotuj „zimowy zestaw samochodowy” tj. łopatkę do śniegu, radio zasilane bateriami, migające światło, racje żywnościowe, rękawice, czapkę, koc, linkę holowniczą, łańcuchy na koła, pojemnik z solą kamienną, kable do akumulatora, mapę drogową.

W czasie śnieżnej burzy i wielkich mrozów:

    • nie wychodź z domu,
    • słuchaj komunikatów radiowych o warunkach pogodowych,
    • jeżeli musisz wyjść z domu, ubierz się w ciepłą odzież wielowarstwową, powiadom kogoś o docelowym miejscu podróży. Na czas dłuższej podróży przygotuj wysokoenergetyczne, suche pożywienie oraz kilka butelek wody.
    • obserwuj czy nie występują u ciebie objawy odmrożenia lub wychłodzenia – jeżeli to stwierdzisz konieczna będzie natychmiastowa pomoc medyczna.

Jeżeli utknąłeś w drodze:

    • Nie szukaj sam pomocy, pozostań w samochodzie chyba, że pomoc jest w widocznej odległości,
    • Umocuj na antenie lub dachu samochodu jaskrawą tkaninę, aby była widoczna dla ratowników
    • Okryj się kocem i uruchamiaj silnik co 10 minut włączając ogrzewanie i zewnętrzne światła samochodu (aby uniknąć zatrucia spalinami sprawdź czy rura wydechowa jest wolna od śniegu oraz dla wentylacji uchyl lekko okna),
    • Wykonuj co jakiś czas lekkie ćwiczenia ruchowe dla utrzymania krążenia krwi,
    • Unikaj nadmiernego lub zbędnego wysiłku,
    • Jeżeli w samochodzie jest więcej osób to powinny się zgromadzić koło siebie dla utrzymania ciepła.

Upały

Zbyt intensywny wysiłek w czasie gorącego dnia, spędzanie zbyt długiego czasu na słońcu albo zbyt długie przebywanie w przegrzanym miejscu może spowodować uraz termiczny. Aby móc skutecznie zapobiegać podobnym przypadkom poznaj objawy i bądź gotów do udzielenia pierwszej pomocy w takich przypadkach. Uraz termiczny może przybrać postać oparzenia słonecznego lub przegrzania.

Oparzenia słoneczne

Objawy: zaczerwienienie i bolesność skóry, możliwe swędzenie, pęcherze, gorączka, ból głowy.

Pierwsza pomoc: weź chłodny prysznic, użyj mydła aby usunąć olejki (kremy). Miejsca oparzone polewaj dużą ilością zimnej wody. Jeśli na skórze wystąpią pęcherze, zrób suchy, sterylny opatrunek i skorzystaj z pomocy medycznej.

Przegrzanie

Objawy: Osłabienie, zawroty głowy, pragnienie, nudności i wymioty, kurcze mięśni (zwłaszcza nóg i brzucha), utrata przytomności.

Pierwsza pomoc: Połóż poszkodowaną osobę w chłodnym miejscu (nogi unieś na wysokości 20-30 cm). Poluzuj ubranie. Użyj zimnej, mokrej tkaniny jako okładu do obniżenia temperatury ciała. Podawaj do picia wodę z solą małymi łykami. Jeśli wystąpią nudności, odstaw wodę. Jeśli wystąpią wymioty, szukaj natychmiastowej pomocy medycznej. W przypadku utraty przytomności przy wyczuwalnym oddechu i tętnie, ułóż poszkodowanego na boku.

Bądź przygotowany na wystąpienie gwałtownego ocieplenia !

Utrzymuj chłodne powietrze wewnątrz pomieszczeń poprzez stosowanie żaluzji w drzwiach i oknach.

Rozważ utrzymanie w użyciu zewnętrznych okiennic przez cały rok. Zewnętrzne okiennice latem nie dopuszczają ciepła do wnętrza domu, natomiast utrzymują ciepło w domu zimą.

Sprawdź przewody urządzeń klimatyzacyjnych, czy są właściwie izolowane i szczelne.

Przebywaj wewnątrz pomieszczeń tak długo, jak to możliwe. Jeśli jest brak klimatyzacji, przebywaj na najniższym poziomie budynku, poza zasięgiem światła słonecznego.

Spożywaj zbilansowane, lekkie posiłki.

Regularnie pij duże ilości wody. Osoby cierpiące na epilepsję oraz schorzenia serca, nerek lub wątroby, będące na nisko-wodnej diecie, oraz mające problemy z utrzymaniem płynów, powinny skontaktować się z lekarzem przed zwiększonym przyjmowaniem płynów.

Ogranicz przyjmowanie napojów alkoholowych. Mimo, że piwo i napoje alkoholowe zdają się zaspakajać pragnienie, to zazwyczaj powodują dalsze odwodnienie organizmu.

Ubieraj się w luźno dopasowane rzeczy, zakrywające możliwie największą powierzchnię skóry. Lekka, o jasnych kolorach odzież, odbija ciepło i promieniowanie słońca oraz pomaga utrzymać normalną temperaturę ciała.

Noś okrycia głowy, które skutecznie będą chronić twarz i głowę przed nadmiernym nagrzaniem.

Unikaj zbytniego nasłonecznienia. Opalenizna spowalnia zdolność do samoczynnego chłodzenia się. Użyj środków ochrony przed promieniami słonecznymi o wysokim współczynniku skuteczności ochrony.

Unikaj skrajnych zmian temperatury. Zwolnij tryb życia. Zredukuj, wykreśl lub przeorganizuj wyczerpujące zajęcia. Osoby wysokiego ryzyka powinny przebywać w chłodnych miejscach.

Stosuj tabletki solne, ale tylko wtedy, jeśli zostały zalecone przez lekarza.

Pamiętaj, że podczas upałów występuje zwiększone zagrożenie przeciwpożarowe przebywając w lesie, na podsuszonych łąkach, ścierniskach zachowaj szczególną ostrożność, i staraj się nie zaprószyć ognia.

Podczas suszy

    • Zmniejsz zużycie wody.
    • Podlewanie trawników i mycie samochodów marnotrawi wodę.
    • Gdzie tylko możliwe używaj wielokrotnie tej samej wody.

Wichury

I. Kryteria oceny siły wiatru.

prędkość wiatru

charakterystyka wiatru

m/sek

km/godz

Do 10

do 36

umiarkowany

10 – 20

36 – 72

silny

20 – 30

72 – 108

wichura

Powyżej 30

powyżej 108

huragan

II. Jeśli przewidywana prędkość wiatru może osiągnąć powyżej 25 m/s – w zależności od sytuacji należy przekazać do TV i Radia:

    • komunikat ostrzegawczy dla ludności.

III. Jeżeli przewidywana prędkość wiatru będzie przekraczać 30 m/s (wiatr huraganowy) należy przekazać:

    • komunikat ostrzegawczy do wszystkich właścicieli obiektów budowlanych. a także inwestorów, wykonawców i kierowników budów o zabezpieczenie obiektów budowlanych.

IV. INSTRUKCJA POSTĘPOWANIA W WYPADKU ZAGROŻENIA

1. WICHURAMI

1/ PRZED SILNYMI WIATRAMI:

    • Upewnij się, że wszyscy członkowie twojej rodziny wiedzą, jak postępować w czasie zagrożenia. Naucz wszystkich członków rodziny, jak wyłącza się gaz, elektryczność i wodę.
    • Naucz dzieci, jak i kiedy wzywa się policję lub straż pożarną oraz które radio jest nastrojone na odbiór informacji o stanie zagrożenia.
    • Opracuj plan komunikowania się w czasie zagrożenia.
    • Na okoliczność, gdy w czasie katastrofy członkowie rodziny są rozdzieleni ( dorośli są w pracy, a dzieci w szkole), miej przygotowany plan kontaktowania się rodziny.

2/ W OKRESIE OSTRZEŻENIA O SILNYCH WIATRACH

Ostrzeżenie o silnych wiatrach jest ogłaszane, gdy istnieje możliwość nadejścia wichury w okresie najbliższych 12 -24 godzin.

    • Nasłuchuj w radiu lub telewizorze komunikatów o rozwoju sytuacji;
    • Sprawdź przygotowane wyposażenie;
    • Pozamykaj i zabezpiecz okna.
    • Zatankuj samochód;
    • Wnieś do domu przedmioty takie, jak narzędzia i zabawki ogrodowe oraz umocuj przedmioty, które nie mogą być wniesione do wewnątrz;
    • Usuń lub wzmocnij zewnętrzne anteny;
    • Nastaw lodówkę i zamrażarkę na najzimniejszy zakres.

Otwieraj je tylko, jeśli to absolutnie konieczne i natychmiast zamykaj;

3/ PODCZAS SILNEJ WICHURY

    • Nasłuchuj w radiu lub telewizorze informacji służb obrony cywilnej ;
    • Unikaj używania wind.
    • Nie zatrzymuj się pod trakcjami elektrycznymi, planszami reklamowymi, drzewami, itp..

2. HURAGANAMI

W przypadku ostrzeżenia o zbliżającym się huraganie:

    • słuchaj porad podawanych przez rozgłośnie radiowe i telewizyjne, w jaki sposób się zachowywać,
    • w przypadku gdy będzie to konieczne zabezpiecz okna, wnieś do wewnątrz przedmioty, które mogą być porwane przez wiatr np. pojemniki na śmieci, meble ogrodowe,
    • zaopatrz się w żywność, wodę pitną oraz baterie do radia i latarek,
    • napełnij zbiorniki paliwa w twoim samochodzie,
    • jeśli otrzymasz polecenie ewakuacji – uczyń to natychmiast.

Gdy nadejdzie huragan :

    • jeśli nie ewakuowałeś się i pozostajesz w domu nie zbliżaj się do okien.
    • uważaj na zerwane przewody sieci elektrycznej,
    • sprawdź zniszczenia, przy zachowaniu szczególnych środków ostrożności,
    • wezwij odpowiednie służby do przywrócenia dostaw wody gazu i energii elektrycznej, jeśli jesteś przekonany, że sieci zostały uszkodzone lub zniszczone.

Przykładowe komunikaty

KOMUNIKAT
ostrzeżenie dla ludności
W dniach bardzo niebezpiecznym i uciążliwym zjawiskiem atmosferycznym będzie huraganowy wiatr , dochodzący w porywach do km/h . .
W związku z powyższym zaleca się :

    • ograniczenie poruszania się osób na wolnym powietrzu ;
    • ograniczenie korzystania z pojazdów samochodowych ;
    • nie parkowanie pojazdów w pobliżu drzew, słupów i trakcji elektrycznych ;
    • zamknięcie okien w budynkach ;
    • usunięcie z parapetów i balkonów przedmiotów, które mogą zagrażać przechodniom .

O wszelkich zdarzeniach mających istotne znaczenie dla bezpieczeństwa ludzi prosi się informować komunalne służby dyspozytorskie, służby państwowej Straży Pożarnej oraz służbę dyżurną Straży Miejskich.

KOMUNIKAT
ostrzeżenie dla właścicieli i zarządców obiektów budowlanych, inwestorów i kierowników budów.

W związku z przewidywanym wystąpieniem huraganowych wiatrów na terenie miasta ……………………………. w dniu zwracam się do wszystkich właścicieli i zarządców obiektów budowlanych, a także inwestorów, wykonawców i kierowników budów o zabezpieczenie obiektów budowlanych.

Przede wszystkim należy:

    • w budynkach pozamykać i zabezpieczyć otwory okienne i drzwiowe, włazy dachowe, usunąć wszelkie nie przymocowane przedmioty z dachów, balkonów, tarasów, itp.;
    • na terenie posesji usunąć wszelkie przedmioty mogące stworzyć zagrożenie, zabezpieczyć materiały budowlane;
    • na terenie budów:
      • zabezpieczyć sprzęt budowlany, a zwłaszcza dźwigi, podnośniki, rusztowania i szalunki;
      • zabezpieczyć składowane materiały budowlane;
      • odłączyć dopływ energii od maszyn i urządzeń.

TABELA PORÓWNAWCZA SIŁY WIATRU

WIATR

SIŁA WIATRU

PRĘDKOŚĆ WIATRU
w m/sek.

PRĘDKOŚĆ WIATRU
w km/godz.

OZNACZENIE
SLOWNE

DZIAŁANIE
WIATRU NA LĄDZIE

STOPNIE
NIŻSZE

0

0 – 0,2

0 – 1

cisza

dym wznosi się pionowo do góry

1

0,3 – 1,7

2 – 6

powiew

dym lekko zbacza

2

1,8 – 3,3

7 – 12

słabszy wiatr

ledwie odczuwalny podmuch

3

3,4 – 5,2

13 – 18

łagodny wiatr

poruszają się liście na drzewach

STOPNIE
ŚREDNIE

4

5,3 – 7,4

19 – 26

umiarkowany wiatr

poruszają się małe gałązki

5

7,5 – 9,8

27 – 35

świeży wiatr

poruszają się gałęzie, odczuwa się ostre podmuchy wiatru

6

9,9 – 12,4

36 – 44

silny wiatr

poruszają się grube konary, wiatr słyszalny wewnątrz domów

7

12,5 – 15,2

45 – 54

bardzo silny wiatr

mniejsze drzewa poruszają się wraz z pniami

8

15,3 – 18,2

55 – 65

gwałtowny wiatr

poruszają się wielkie drzewa, chodzenie utrudnione

STOPNIE
SZTORMOWE

9

18,3 – 21,5

66 – 77

wichura

wiatr zrywa dachy, łamie silne pnie

10

21,6 – 25,1

78 – 90

silna wichura

wiatr wyrywa drzewa z korzeniami

11

25,2 – 29,0

91 – 104

gwałtowna wichura

silne niszczące działanie wiatru

12

29,1 i wiecej

105 i wiecej

huragan

druzgocące działanie wiatru

Ptasia grypa

Chcesz się ustrzec ptasiej grypy ? Stosuj się do ponizszych zaleceń !
zobacz także:

Spozywaj mięso drobiowe, przetwory drobiarskie i jaja poddane odpowiedniej obróbce cieplnej w temperaturze minimum 70 st.C

Myj dokładnie z użyciem detergentu wszystkie przedmioty, które miały kontakt z surowym drobiem(deski, noże, talerze)

Pamiętaj, że:

    • Zamrożenie mięsa nie niszczy wirusa ptasiej grypy
    • Nie dotykaj, bez odpowiedniego zabezpieczenia, martwych lub sprawiających wrażenie chorych ptaków dzikich ani ubitego drobiu. Przede wszystkim dopilnuj, aby nie robiły tego dzieci. zadbaj także aby dzieci unikały miejsc bytowania dzikiego ptactwa, ferm drobiu oraz innych jego miejsc przetrzymywania.
    • myj ręce po każdorazowym zetknieciu z ptactwem, zarówno dzikim, jak i hodowlanym – dopilnuj aby to także dzieci
    • Pamietaj, aby surowe mięso drobiowe nie miało styczności z innymi produktami żywnościowymi
    • Przypominamy o przestrzeganiu zakazu przewozu z zagranicy żywego lub martwego ptactwa, drobiu i wyrobów drobiarskich, jaj nieprzetworzonych, piór i ich części, pierza, puchu oraz trofeów myśliwskich
    • Bezwzględnie przestrzegaj zaleceń wydawanych przez przedstawicieli inspekcji wteerynaryjnej i państwowej inspekcji sanitarnej.

 

Główny inspektor sanitarny

Po powrocie do Polski:

    • bezwzględnie należy przestrzegać zakazu przywozu żywego lub martwego ptactwa, drobiu i wyrobów drobiarskich, jaj, nieprzetworzonych piór i ich części, pierza, puchu oraz trofeum myśliwskich;
    • w przypadku wystąpienia, w okresie 7-14 dni od powrotu do kraju, objawów chorobowych (podwyższona temperatura ciała, kaszel, duszność, bóle mięśniowo- stawowe ) należy niezwłocznie udać się do lekarza POZ, najbliższego szpitala zakaźnego, lub innej placówki leczniczej .

Zgodnie z uzyskanymi z Komisji Europejskiej oraz Europejskiego Centrum Zapobiegania i Kontroli Chorób informacjami w chwili obecnej brak jest dowodów na przenoszenie się wirusa H5N1 z człowieka na człowieka. Najbardziej narażonymi na zachorowanie na ptasią grypę są osoby mające bliski kontakt z zakażonymi ptakami, ich odchodami lub tkankami (krew, jelita).

WYTYCZNE GŁÓWNEGO LEKARZA WETERYNARII DLA HODOWCÓW DROBIU

Głównym źródłem zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt (drobiu) są dzikie ptaki, będące bezobjawowymi nosicielami wirusa grypy ptaków.

Objawy kliniczne grypy ptaków u drobiu są mało charakterystyczne i zróżnicowane
w zależności od zjadliwości szczepu wirusa wywołującego chorobę, gatunku i wieku ptaków, zakażeń towarzyszących oraz warunków środowiskowych.

Główne objawy kliniczne wysoce zjadliwej grypy ptaków (HPAI) u drobiu to depresja, gwałtowny spadek/utrata produkcji jaj, miękkie skorupy jaj, objawy nerwowe, zasinienie i obrzęk grzebienia i dzwonków, silne łzawienie, obrzęk zatok podoczodołowych, kichanie, duszność, biegunka.

Padnięcia ptaków mogą być nagłe, bez widocznych objawów. Śmiertelność może dochodzić do 100%. Przy zakażeniu wirusem grypy o niskiej zjadliwości mogą wystąpić objawy ze strony układu oddechowego (z reguły łagodne), depresja, biegunka, zmniejszona produkcja jaj u niosek. Zakażone ptaki wydalają duże ilości wirusa z kałem, w wydzielinie z oczu i dróg oddechowych. Najbardziej prawdopodobnym źródłem zakażenia drobiu domowego jest bezpośredni lub pośredni kontakt z wędrującymi ptakami dzikimi, zwykle ptactwem wodnym. Rozprzestrzenienie wirusa może następować również poprzez zanieczyszczoną paszę, wodę, nawóz, sprzęt i środki transportu. Bardzo ważną rolę w rozprzestrzenianiu wirusa grypy odgrywa człowiek, który poprzez zanieczyszczone ubranie, obuwie, sprzęt i produkty (jaja) może przyczynić się do rozprzestrzeniania choroby. Rozprzestrzenianie z wiatrem zainfekowanych cząstek i kropelek nie ma większego znaczenia.

Wirus grypy ptaków może zachowywać aktywność w środowisku kurnika przez 5 tygodni, zatem istotne jest przy podejrzeniu lub stwierdzeniu choroby, zabezpieczenie pomieszczeń, sprzętu, nawozu oraz dokładne ich oczyszczenie i odkażenie. Wirusy grypy są wrażliwe na powszechnie stosowane środki dezynfekcyjne oraz detergenty. Niszczy go również obróbka termiczna (smażenie, gotowanie).

ZALECENIA INSPEKCJI WETERYNARYJNEJ

Główny Lekarz Weterynarii, biorąc pod uwagę konieczność kontynuowania działań zapobiegawczych, mających na celu ochronę zdrowia ludzi i zwierząt, związaną z zagrożeniem wysoce zjadliwą grypą ptaków oraz ograniczenie bardzo dużych strat ekonomicznych spowodowanych ewentualnym wybuchem choroby, przedstawia zalecenia umożliwiające skuteczne zabezpieczenie gospodarstw oraz zmniejszenie ryzyka szerzenia się choroby.

Zalecenia dla drobnotowarowych hodowców drobiu – chów przyzagrodowy

Zaleca się:

    • karmienie i pojenie drobiu w pomieszczeniach zamkniętych, do których nie mają dostępu ptaki dzikie;
    • przetrzymywanie drobiu w zamknięciu lub na ogrodzonej przestrzeni, pod warunkiem uniemożliwienia kontaktów z dzikim ptactwem (zastosowanie siatek ochronnych, zadaszenia);
    • odizolowanie od innego drobiu, kaczek i gęsi;
    • przechowywanie paszy, w tym zielonki, w pomieszczeniach zamkniętych lub pod szczelnym przykryciem, uniemożliwiającym kontakt z dzikim ptactwem;
    • unikanie pojenia ptaków i czyszczenia kurników wodą pochodzącą spoza gospodarstwa (głównie ze zbiorników wodnych i rzek);
    • zgłaszanie lekarzowi weterynarii, wójtowi, burmistrzowi, i innym organom władzy lokalnej zaobserwowanego spadku nieśności lub nagłych, zwiększonych padnięć drobiu;
    • ograniczenie przemieszczania się osób postronnych oraz zwierząt pomiędzy obiektami, w których przechowywana jest karma dla zwierząt a obiektami, w których bytuje drób;
    • po każdym kontakcie z drobiem lub ptakami dzikimi umycie rąk wodą z mydłem;
    • wydzielenie odzieży używanej przy czynnościach związanych z obsługą drobiu;
    • osobom utrzymującym drób w chowie przyzagrodowym, aby nie były zatrudniane w przemysłowych fermach drobiu;

 

Zalecenia dla hodowców gołębi pocztowych
Zaleca się:
karmienie i pojenie gołębi w sposób wykluczający dostęp ptaków dzikich;
przechowywanie paszy w pomieszczeniach zamkniętych lub pod szczelnym przykryciem uniemożliwiającym kontakt z dzikim ptactwem;
nie wypuszczanie gołębi z gołębników celem oblatywania.

Zalecenia dla przemysłowych producentów drobiu
W okresie migracji dzikich ptaków do 31 maja 2006r., powinno się przetrzymywać drób w odosobnieniu. Drób wodny (kaczki i gęsi) może być karmiony w tym czasie zielonkami dowożonymi do miejsca jego odchowu. Zielonki nie mogą pochodzić z terenów wysokiego ryzyka zanieczyszczenia ich wirusem wysoce zjadliwej grypy ptaków, z okolic zbiorników wodnych, bagien, i innych miejsc stanowiących ostoję ptaków dzikich.
Zaleca się:

    • przetrzymywanie ptaków w zamknięciu lub na wolnej, ogrodzonej przestrzeni, pod warunkiem ograniczenia kontaktu z dzikim ptactwem oraz zabezpieczeniu tej przestrzeni przed odchodami dzikich ptaków;
    • karmienie i pojenie drobiu w pomieszczeniach zamkniętych, do których nie mają dostępu ptaki dzikie;
    • szczelne przykrycie pojemników z karmą i wodą do picia lub przetrzymywanie ich wewnątrz budynków, a także unikanie pojenia ptaków i czyszczenia pomieszczeń wodą pochodzącą spoza gospodarstwa (głównie ze zbiorników wodnych i rzek);
    • ograniczenie przemieszczania się osób postronnych oraz zwierząt pomiędzy obiektami, w których przechowywana jest karma dla zwierząt a obiektami, w których bytuje drób;
    • ograniczenie liczby osób obsługujących fermy do koniecznego minimum wraz ze sprawdzeniem czy osoby te nie utrzymują drobiu we własnych zagrodach;
    • rozłożenie mat nasączonych środkiem dezynfekcyjnym przed wejściami do budynków fermy drobiu;
    • założenie śluz dezynfekcyjnych w wejściach do budynków fermy drobiu;
    • obowiązkową dezynfekcję pojazdów wjeżdżających;
    • rozłożenie mat dezynfekcyjnych przed wjazdem i wejściem na teren fermy;
    • wprowadzenie zakazu wjazdu pojazdów na teren fermy, poza działaniami koniecznymi np. dowóz paszy, odbiór drobiu do rzeźni lub przez zakład utylizacyjny;
    • wprowadzenie obowiązku używania odzieży ochronnej przez wszystkie osoby znajdujące się na fermie, po wcześniejszym pozostawieniu odzieży własnej w szatni;
    • wprowadzenie obowiązku przeprowadzania dokładnego mycia i dezynfekcji rąk przed wejściem do obiektów, w których utrzymuje się drób;
    • aby pracownicy ferm drobiu nie mieli kontaktu z innym ptactwem np. kurami, gołębiami.

Nieprzestrzeganie wymienionych wyżej zaleceń może powodować wzrost zagrożenia ptasią grypą.
Główny Lekarz Weterynarii informuje, że wszystkie gatunki drobiu przed wysyłką do ubojni, są zawsze obowiązkowo badane przez lekarza weterynarii wystawiającego świadectwo zdrowia, a następnie podlegają badaniu przed i poubojowemu w ubojniach drobiu.
Główny Lekarz Weterynarii zapewnia, iż nie istnieje żadne zagrożenie zakażenia się konsumentów ptasią grypą, poprzez spożywanie mięsa drobiowego i jego przetworów.
W zależności od rozwoju sytuacji i poziomu zagrożenia wysoce zjadliwą grypą ptaków – ptasią grypą w Polsce jak i w krajach sąsiednich, Główny Lekarz Weterynarii podejmie wszelkie, możliwe i prawem przewidziane działania w celu zabezpieczenia Polski przed wniknięciem tej choroby.

 

Przebieg ptasiej grypy u ludzi oraz leczenie
Pierwsze objawy ptasiej grypy u ludzi przypominają ciężki przypadek zwykłej grypy. Chorzy cierpią na gorączkę, kaszel, ból gardła, bóle mięśni, infekcję oczu, zapalenie płuc, ostrą niewydolność oddechową i wirusowe zapalenie płuc.

W przypadku wystąpienia objawów chorobowych należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, zaś co najmniej 14 dni przed wyjazdem do krajów, w których występują ogniska ptasiej grypy, poddać się szczepieniu przeciwko grypie sezonowej.

W chwili obecnej istnieją dwa skuteczne leki (inhibitory neuramidazy): oseltamivir (nazwa handlowa: tamiflu) i zanamivir (nazwa handlowa: Relenza), które mogą znacząco złagodzić przebieg zachorowania na grypę, a także ograniczyć czas trwania infekcji.

Skuteczność stosowania inhibitorów neuramidazy uzależniona jest od trybu ich stosowania – muszą być podane najpóźniej do 48 godzin od wystąpienia pierwszych symptomów zachorowania.

W przypadku wystąpienia zachorowań na szczep pandemiczny H5N1 u ludzi stosowanie inhibitorów neuramidazy zwiększa prawdopodobieństwo przeżycia osoby zainfekowanej – w przypadku szybkiego podania leku. Dane kliniczne potwierdzające skuteczność ww. leków wobec szczepu pandemicznego są jednak ograniczone. Wstępnie można potwierdzić, iż podtyp wirusa H5N1 jest wrażliwy na inhibitory neuramidazy.

W przypadku inhibitorów neuramidazy głównym czynnikiem ograniczającym ich stosowanie w społeczeństwie są: ograniczone możliwości produkcyjne tych preparatów, a także ich wysoka cena. Proces produkcyjny leku jest złożony i czasochłonny i nie jest łatwo przenieść jego produkcję do innych zakładów.

Jak dotąd większość śmiertelnych przypadków zapalenia płuc zaobserwowanych u chorych zarażonych wirusem H5N1 wynikała z działania wirusa i w związku z tym nie mogły być one leczone antybiotykami. Jednakże bardzo często grypie towarzyszą wtórne infekcje bakteryjne płuc, w których przypadku antybiotyki mogą zwiększyć prawdopodobieństwo przeżycia pacjenta. Światowa Organizacja Zdrowia zaleca krajom wcześniejsze zgromadzenie zapasów antybiotyków.

Leki antywirusowe poprzedniej generacji, inhibitory białka M2 amantadyna i rimantadyna, mogą być potencjalnie stosowane przeciwko pandemii grypy, jednakże istnieje uzasadniona obawa wytworzenia się oporności na nie, co ujemnie wpłynie na ich skuteczność. Niektóre obecne podtypy wirusa H5N1 są w pełni odporne na działania inhibitorów M2.
(opracowane na podstawie materiałów WHO, Generalnego Inspektora Sanitarnego)

Wypalanie traw

Wypalanie traw oprócz tego, że jest naprawdę niebezpieczne, jest też niedozwolone. Określają to odpowiednie zapisy prawne:

Ustawa z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody. (Dz. U. z 2001 r. Nr 99, poz. 1079 z późn. zm.)
Zgodnie z art. 45 ustawy „zabrania się wypalania roślinności na łąkach, pastwiskach, nieużytkach, rowach, pasach przydrożnych, szlakach kolejowych lub w strefie oczeretów i trzcin”.
Art. 59. „Kto wypala roślinność na łąkach, pastwiskach, nieużytkach, rowach, pasach przydrożnych, szlakach kolejowych, w strefie oczeretów lub trzcin podlega karze aresztu lub grzywny”.

Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2000 r. Nr 56, poz. 679 z późn. zm.).
Jej art. 30 ust. 3 pkt 3 mówi, że „w lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości do 100 m od granicy lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo, a w szczególności:

    1. rozniecenia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego
    2. korzystania z otwartego płomienia
    3. wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych.

Dodatkowe sankcje zagrażają osobom, które doprowadziły do czyjejś śmierci lub powstania strat materialnych.

Kary za wypalanie traw, łąk i nieużytków.
Artykuł 59 rozdziału 8 ustawy o ochronie przyrody mówi, że „kto wypala roślinność na łąkach, pastwiskach, nieużytkach, rowach, pasach przydrożnych, szlakach kolejowych, w strefie oczeretów i trzcin, podlega karze aresztu lub grzywny”.
Według art. 82, § 1 Kodeksu wykroczeń nr 6, poz. 29 (ustawy z dnia 20 maja 1971 r. z nowelizacjami do 1995 r.) mówi, że za wykroczenie tego typu grozi kara aresztu, grzywny lub nagany. Natomiast art. 24, § 1 w związku z art. 82 mówi jasno: „…grzywnę wymierza się w wysokości od 5 zł do 500 zł, chyba że ustawa stanowi inaczej”.

Podłożenie ładunku wybuchowego

W przypadku zgłoszenia o podłożeniu lub znalezieniu ładunku wybuchowego w obiekcie użyteczności publicznej

l. ALARMOWANIE

1. Osoba, która przyjęła zgłoszenie o podłożeniu ładunku wybuchowego, albo zauważyła w obiekcie przedmiot niewiadomego pochodzenia, mogący być ładunkiem wybuchowym, jest obowiązana o tym powiadomić:
– kierownika obiektu lub jego zastępcę;
– Policję – tel. 089 762-82-00 lub 997. 112

2. Zawiadamiając Policję, należy podać:
– treść rozmowy ze zgłaszającym o podłożeniu ładunku wybuchowego, którą należy prowadzić wg wskazówek
załączonych do instrukcji ;
– miejsce i opis zlokalizowanego przedmiotu, który może być ładunkiem wybuchowym;
– numer telefonu, z którego prowadzona jest rozmowa i swoje nazwisko;
– uzyskać od policji potwierdzenie przyjętego powyższego zawiadomienia.

II. AKCJA POSZUKIWAWCZA ŁADUNKU WYBUCHOWEGO PO UZYSKANIU
INFORMACJI O JEGO PODŁOŻENIU

1. Do czasu przybycia Policji akcją kieruje administrator obiektu, a w czasie jego nieobecności osoba przez niego
upoważniona.
2. Kierujący akcją zarządza, aby użytkownicy pomieszczeń dokonali sprawdzenia, czy w tych pomieszczeniach
znajdują się:
– przedmioty rzeczy, lub urządzenia paczki itp. ,których wcześnie nie było i nie wnieśli ich użytkownicy
pomieszczeń (a mogły być wniesione i pozostawione przez inne osoby, np. Interesantów) ;
– ślady przemieszczania elementów wyposażenia pomieszczeń;
– zmiany w wyglądzie zewnętrznym przedmiotów, rzeczy, urządzeń, które przedtem w pomieszczeniu były oraz
emitowane z nich sygnały (np. dźwięki mechanizmów zegarowych, świecące elementy elektroniczne itp.).
3. Pomieszczenia ogólnodostępne takie, jak: korytarze, klatki schodowe, hale, windy, toalety, piwnice, strychy itp. oraz najbliższe otoczenie zewnętrzne obiektu powinno być sprawdzone przez pracowników obsługi administracyjnej lub ochrony.
4. Zlokalizowanych przedmiotów, rzeczy, urządzeń, których – w ocenie użytkowników obiektu – przedtem nie było, a zachodzi podejrzenie, iż mogą to być ładunki wybuchowe, nie wolno dotykać. O ich umiejscowieniu należy natychmiast powiadomić administratora obiektu i policję.
5. W przypadku, gdy użytkownicy pomieszczeń faktycznie stwierdzą obecność przedmiotów (rzeczy, urządzeń), których wcześniej nie było lub zmiany w wyglądzie i usytuowaniu przedmiotów stale znajdujących się w tych pomieszczeniach, należy domniemywać, iż pojawienie się tych przedmiotów lub zmiany w ich wyglądzie i usytuowaniu mogły nastąpić na skutek działania sprawcy podłożenia ładunku wybuchowego. W takiej sytuacji kierujący akcją może wydać decyzję ewakuacji osób z zagrożonego obiektu przed przybyciem policji.
6. Należy zachować spokój i opanowanie, aby nie dopuścić do przejawów paniki .

III. AKCJA ROZPOZNAWCZO-NEUTRALIZACYJNA ZLOKALIZOWANYCH
ŁADUNKÓW WYBUCHOWYCH

1. Po przybyciu do obiektu policjanta lub policyjnej grupy interwencyjnej administrator obiektu powinien przekazać im wszelkie informacje dotyczące zdarzenia oraz wskazać miejsca zlokalizowanych przedmiotów, rzeczy, urządzeń obcego pochodzenia i punkty newralgiczne w obiekcie.
2. Policjant lub dowódca grupy policjantów przejmuje kierowanie akcją, a administrator obiektu winien udzielić mu wszechstronnej pomocy podczas jej prowadzenia.
3. Na wniosek policjanta, kierującego akcją, administrator obiektu podejmuje decyzję o ewakuacji użytkowników i innych osób z obiektu – o ile wcześniej to nie nastąpiło.
4. Identyfikacją i rozpoznawaniem zlokalizowanych przedmiotów, rzeczy, urządzeń obcych oraz neutralizowaniem ewentualnie podłożonych ładunków wybuchowych zajmują się uprawnione i wyspecjalizowane ogniwa organizacyjne policji, przy wykorzystaniu specjalistycznych środków technicznych.
5. Policjant kierujący akcją, po zakończeniu działań, przekazuje protokolarnie obiekt administratorowi -wzór protokółu w załączeniu.

IV. POSTANOWIENIA KOŃCOWE

1. Osobom przyjmującym zgłoszenie o podłożeniu ładunków wybuchowych oraz administratorom obiektu nie wolno lekceważyć żadnej informacji na ten temat i każdorazowo powinni powiadomić o tym policję, która z urzędu dokonuje sprawdzenia wiarygodności każdego zgłoszenia.
2. Administrator obiektu powinien na bieżąco organizować s z k o l e n i e p e r s o n e l u w z a k r e s i e n i n i e j s z e j i n s t r u k c j i oraz winien dysponować planami: ewakuacji i architektonicznym obiektu, w tym rozmieszczenia punktów newralgicznych takich, jak węzły energetyczne i wodne, które udostępnia na żądanie policjanta kierującego akcją. Policja udziela pomocy w realizacji takiego szkolenia.
3. Administrator obiektu winien podejmować wszelkie kroki, zmierzające do fizycznej i technicznej ochrony obiektu, uniemożliwiającej podkładanie w nim ładunków wybuchowych.
4. Z treścią niniejszej instrukcji należy zapoznać wszystkich pracowników administracyjnych i ochrony w poszczególnych obiektach użyteczności publicznej.

WSKAZÓWKI DO PROWADZENIA ROZMOWY ZE ZGŁASZAJĄCYM O PODŁOŻENIU ”BOMBY”

1. Rozmowę prowadzić spokojnie i uprzejmie. Rozmówca (osoba odbierająca informację) powinna starać się podtrzymać rozmowę, przedłużając czas jej trwania.
2. W trakcie rozmowy dążyć do uzyskania możliwie jak największej ilości informacji o zgłaszającym i posiadanej przez niego wiedzy o terenie lub obiekcie zamachu oraz o podłożonym ładunku wybuchowym.
W tym celu zadawać następujące pytania:
– gdzie podłożono bombę ?
– dlaczego bomba została podłożona ?
– jak ona wygląda ?
– kiedy nastąpi wybuch ?
– jakie warunki muszą być spełnione by nie doszło do wybuchu bomby ?
Pytania powyższe i inne, uzależnione będą od konkretnej sytuacji.

3. Zgłaszającemu uświadomić możliwość spowodowania śmierci lub zranień osób postronnych w wyniku wybuchu.

TREŚĆ ZGŁOSZENIA: ………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………………………….
DATA I GODZINA ZGŁOSZENIA: ……………………………………………………………………….
PŁEĆ I WIEK ZGŁASZAJĄCEGO: ………………………………………………………………………..
GŁOS I JĘZYK ZGŁASZAJĄCEGO: ..
ODGŁOSY W TLE ROZMOWY: …………………………………………………………………………….
UWAGI DODATKOWE: .. ……………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………………………………………..
……………………………………………………………………………………………………………………..
POWIADOMIĆ NATYCHMIAST:
1. ADMINISTRATORA TEL. ………………………………………………………………………………..
2. POLICJĘ TEL. …………………………………………………… LUB 997
3. …………………………………………………………………………………………………………………..
ZGŁOSZENIE PRZYJĄŁ: …………………………………………………………………………………….

Przesyłka niewiadomego pochodzenia

Strażacy radzą:
W przypadku otrzymania jakiejkolwiek przesyłki niewiadomego pochodzenia lub budzącej podejrzenia z jakiegokolwiek innego powodu:
1. brak nadawcy
2. brak adresu nadawcy
3. przesyłka pochodzi od nadawcy lub z miejsca z którego nie spodziewamy się należy:

Nie otwierać tej przesyłki !

A. Umieścić tę przesyłkę w grubym worku plastikowym, szczelnie zamknąć.
B. Worek ten należy umieścić w drugim grubym plastikowym worku, szczelnie należy zamknąć, zawiązać supeł i zakleić taśmą klejącą.
C. Paczki nie należy przemieszczać. Należy pozostawić ją na miejscu.
D. Powiadomić lokalny posterunek policji (nr policji: 997; komórka 112) lub straż pożarną (tel nr 998).Służby te podejmą wszystkie niezbędne kroki w celu bezpiecznego przejęcia przesyłki.

W przypadku, gdy podejrzana przesyłka została otwarta i zawiera jakąkolwiek podejrzaną zawartość w formie stałej
(pył, kawałki, blok, galaretę, pianę lub inną) lub płynnej należy:
Możliwie nie naruszać tej zawartości: nie rozsypywać, nie przenosić, nie dotykać, nie wąchać, nie powodować ruchu powietrza w pomieszczeniu (wyłączyć systemy wentylacji i klimatyzacji, zamknąć okna).
Należy całą zawartość umieścić w worku plastikowym, zamknąć go i zakleić taśmą lub plastrem.
Należy dokładnie umyć ręce.
Zaklejony worek umieścić w drugim worku, zamknąć go i zakleić.
Ponownie dokładnie umyć ręce.

W przypadku braku odpowiednich opakowań należy unikać poruszania i przemieszczania przesyłki.
Bezzwłocznie powiadomić lokalny posterunek policji (nr policji: 997; komórka 112) lub straż pożarną (nr 998) i stosować się do ich wskazówek.
Po przybyciu właściwych służb należy bezwzględnie stosować się do ich zaleceń.
Ścisłe przestrzeganie tych zaleceń pozwoli zwiększyć Twoje bezpieczeństwo i Twoich bliskich.

Skażenie promieniotwórcze

INSTRUKCJAPOSTĘPOWANIA LUDNOSCI W WYPADKU ZAGROŻENIA SKAŻENIAMI PROMIENIOTWORCZYMI PO AWARII ELEKTROWNI JĄDROWEJ

I. ALARMOWANIE.

Ostrzeganie ludności (załogi) o zagrożeniu skażeniami promieniotwórczymi przeprowadza się za pomocą:
1. Syren alarmowych – “Sygnał odwołania alarmu powietrznego lub o skażeniach” nadawany
w postaci dźwięku ciągłego trwającego 3 minuty, nie poprzedzony sygnałem ogłoszenia tych sygnałów /alarmów/, oznacza informację o konieczności włączenia odbiorników radiowych i telewizyjnych w celu wysłuchania nadzwyczajnych komunikatów.
2. Komunikatów nadawanych przez telewizję, radio, patrole policji, straży pożarnej, służby porządkowe, przez środki łączności i inne.

II. POSTĘPOWANIE W WYPADKU WYSTAPIENIA SKAŻEŃ
PROMIENIOTWÓRCZYCH

1. Gdy tylko jest to możliwe, należy przebywać w mieszkaniu przy zamkniętych uszczelnionych oknach. Aby powietrza wystarczyło na dłużej należy go oszczędzać. Każdy człowiek gdy siedzi lub leży zużywa 0,5 m3 powietrza na godzinę, gdy pracuje, chodzi lub biegnie to może tą ilość podwoić, a nawet potroić. Każda paląca się świeczka lub każdy palony papieros, zużywa tyle powietrza co człowiek, a palnik gazowy tyle co kilka osób. Dlatego nie należy palić i gotować na gazie.
2. Przebywanie na zewnątrz budynków ograniczyć do niezbędnego minimum. Po powrocie do domu, przed wejściem, wytrzepać wierzchnie ubranie i nakrycie głowy, buty dobrze wytrzeć, a najlepiej zdjąć przed wejściem do mieszkania. Zaraz też umyć ręce, twarz i głowę zwłaszcza gdy była bez nakrycia. Cała powierzchnia skóry winna być przemyta co najmniej raz na 2 godzin.
3. Dla zmniejszenia skażenia drogą inhalacyjną, stosować półmaski doraźnie wykonane z gazy, waty lub innej tkaniny, typowe półmaski przeciwpyłowe.
4. Takie zachowanie znacznie obniży dawkę napromieniowania zewnętrznego. Ściany domu zmniejszają dawkę co najmniej dwukrotnie.
5. Nie należy spożywać mleka od krów pasących się na łące, a w żadnym wypadku nie wolno podawać takiego mleka dzieciom. Spożycie mleka skażonego jodem – 131 (1000 Bq) spowoduje w tarczycy dziecka (niemowlęcia) do 1 roku życia – dawkę 3,8 mSv ( tj.380 mrem ),dziecka do 10 lat życia – 1,5 mSv, u nastolatka – 0,6 mSv, a u dorosłego człowieka – 0,5 mSv. Ograniczyć należy, a nawet zrezygnować ze spożycia świeżych warzyw z działki, jaj od kur grzebiących na podwórku, dziczyzny, mięsa ze zwierząt wypasanych na łące.
6. Zaleca się przygotowywanie posiłków z warzyw szklarniowych lub zapasów sprzed awarii, spożywania jaj niosek z kurników, mięsa zwierząt żyjących w oborach.
7. W wypadku zaopatrywania się w wodę ze studni należy ją przykryć i uszczelnić.
8. Do dokonywania pomiarów skażeń promieniotwórczych środków spożywczych upoważnione są na terenie miasta laboratoria Powiatowej Stacji Sanitarno – Epidemiologicznej, Zakładu Weterynaryjnego itp.

Uwolnienie niebezpiecznych środków chemicznych

INSTRUKCJA POSTĘPOWANIA LUDNOŚCI W PRZYPADKU ZAGROŻENIATOKSYCZNYMI ŚRODKAMI PRZEMYSŁOWYMI (TŚP)

I. ALARMOWANIE

Ostrzeganie ludności o zagrożeniu TSP przeprowadza się za pomocą:
1. Syren alarmowych (dzwonów, gongów) – przerywanymi dźwiękami trwającymi 10 sek. przez 3 min. Przerwy wynoszą 14-25 sek.
2. Komunikatów nadawanych przez środki łączności oraz przez patrole policji, straży pożarnych, ratownictwa chemicznego lub innych służb porządkowych.
3. Komunikatów nadawanych przez rozgłośnie radiowe oraz telewizję regionalną lub kablową.
Sygnał syreną dźwięk ciągłym 3 min. nakazuje włączenie odbiorników radiowych i telewizyjnych.
Odwołanie alarmu ogłasza się za pomocą:
1. Syren alarmowych (dzwonów, gongów) – dźwiękiem ciągłym trwającym 3 min.
2. Komunikatów

II. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU ZAGROŻENIA TŚP

Stosować się ściśle do poleceń nadawanych w komunikatach i rozpowszechnionych przez siły ratownicze i porządkowe.
Całkowite bezpieczeństwo zapewnia zorganizowana ewakuacja przeprowadzona przed wystąpieniem zagrożenia.
Ewakuować się zawsze w kierunku prostopadłym do kierunku wiatru wiejącego w przyziemnej warstwie atmosfery.
Nie podejmować żywiołowej, nieskoordynowanej ewakuacji, a szczególnie wtedy, gdy w grę wchodzi bezpieczeństwo większej ilości osób.
Jeżeli wystąpienie zagrożenia nie było poprzedzone sygnałem alarmowym i nie zorganizowano akcji ratowniczej, a ewakuacja indywidualna jest niebezpieczna, należy się schronić w budynkach mieszkalnych (użyteczności publicznej) i stosować się do poniższych zaleceń:
1. Zamknąć szczelnie drzwi, okna, otwory wentylacyjne i inne.
2. Wygasić paleniska i inne źródła otwartego ognia oraz zamknąć przewody kominowe.
3. Wykonać dodatkowe uszczelnienia przez rozłożenie wilgotnych tkanin na parapetach i na progach.
4. Dla wszystkich osób chroniących się w budynku (pomieszczeniach) przygotować wilgotne tampony do ochrony dróg oddechowych, na wypadek przeniknięcia gazu do wnętrza. Częsta zmiana tamponu lub nawilżanie go świeżą wodą podtrzymuje zdolność pochłaniania gazu toksycznego na stałym poziomie.
5. Wykorzystać ewentualnie posiadane, indywidualne środki ochrony.
6. Prowadzić stałą obserwację ulicy lub dróg dojazdowych, a w razie przebywania w budynku (pomieszczeniu) większej ilości osób ustalić kolejność ewakuacji.
7. Jeżeli jest dostęp do telefonu należy nawiązać kontakt z powiatową komendą lub najbliższym posterunkiem policji i przekazać informację o sytuacji.
8. Nie chronić się w piwnicach, suterenach i wszelkich innych pomieszczeniach położonych poniżej lub tuż przy powierzchni ziemi.
9. W czasie akcji ratowniczej zachować spokój i opanowanie oraz przeciwdziałać panice.

Katastrofy budowlane

Katastrofy budowlane najczęściej powodowane są:

    1. wybuchami gazu,
    2. obsunięciem stropów lub nadwerężeniem ważnych elementów konstrukcyjnych budynków,
    3. tąpnieciami.

a) Opuszczając dom (mieszkanie):

    • wyłącz instalację gazową, elektryczną, wodną,
    • zabierz ze sobą dokument tożsamości i inne ważne dokumenty, żywność, koce, odzież, pieniądze,
    • zadbaj o to, aby dom opuścili wszyscy domownicy oraz sąsiedzi,
    • zachowaj szczególną ostrożność – uwaga na stropy, klatki schodowe,
    • o ile nie możesz opuścić budynku (mieszkania) drzwiami wyjściowymi przez klatkę schodową z powodu zagrożenia lub innych przeszkód, uciekaj przez okno lub okna sąsiadów, jeśli to możliwe,

Gdy nie masz możliwości opuszczenia domu:

    • wywieś w oknie białe prześcieradło lub obrus – jako znak dla ratowników, że potrzebujesz pomocy,

Gdy jesteś unieruchomiony (przysypany):

    • nawołuj pomocy, stukaj w lekkie elementy metalowe – ułatwi ratownikom lokalizację.

b) Gdy opuściłeś dom (mieszkanie):

    • powiadom kierującego akcją ratowniczą o osobach z rodziny i sąsiadach, którzy zostali jeszcze w pomieszczeniach budynku, oraz o osobach, które aktualnie i na pewno przebywają poza domem (w pracy, szkole itp.),
    • jeśli posiadasz informacje pomocne w akcji ratowniczej, przekaż je niezwłocznie służbie ratowniczej,
    • nie przeszkadzaj w pracy ratownikom,
    • nie wracaj na miejsce katastrofy, ani nie wchodź do uszkodzonego wypadkiem budynku bez zezwolenia służb budowlanych, które określą czy takie wejście jest bezpieczne
    • o ile doznałeś obrażeń (jesteś ranny) zgłoś się do punktu pomocy medycznej,
    • zgłoś swoje potrzeby do punktu pomocy społecznej lub władz terenowych,
    • dalej postępuj, zgodnie z zaleceniami władz miasta, gminy.

Gdy byłeś świadkiem katastrofy budowlanej niezwłocznie powiadom Staż Pożarną, Policję, Pogotowie Ratunkowe.

Wypadki drogowe

Prawie zawsze w wypadkach drogowych, w których są ranni i zabici, poszkodowanych ratują uczestniczący w tych wypadkach użytkownicy dróg.
Stąd też, to przede wszystkim użytkownicy dróg, na ogół nie posiadający profesjonalnego wykształcenia medycznego, powinni wiedzieć, jakie należy podjąć działania w sytuacji konkretnego wypadku drogowego, czego nie wolno robić, aby nie utrudnić dalszej akcji ratowniczej i nie pogorszyć istniejącego stanu ofiar wypadku.

Aby w następnej chwili z ratujących nie stać się ratowanymi, pierwszorzędną czynnością jest natychmiastowe zabezpieczenia miejsca wypadku zgodnie z przepisami ruchu drogowego. Po uzyskaniu informacji co do ilości ofiar i ich stanu zawiadamiamy pogotowie ratunkowe straż pożarną i policję. Udzielamy pierwszej przed lekarskiej pomocy medycznej poszkodowanym.

Zabezpieczenie miejsca wypadku:

Jeżeli nie ma zabitych lub rannych, uczestniczący w wypadku kierujący pojazdami samochodowymi, obowiązany jest niezwłocznie usunąć pojazd z miejsca wypadku, aby nie powodować zagrożenia lub tamowania ruchu drogowego.
Jeżeli są ranni lub zabici należy zabezpieczyć miejsce wypadku poprzez włącznie świateł awaryjnych pojazdu, a w razie ich braku świateł pozycyjnych oraz ustawienie w odległości ok. 100 m za pojazdem ostrzegawczego trójkąta odblaskowego.

Zabezpieczenie ofiar wypadku:

Działania techniczne: zatrzymać pracujący silnik samochodu, odłączyć akumulator, zabezpieczyć pojazd przez ewentualnym zsunięciem się (ze skarpy, do rowu itd.). Wydobycie ofiar z pojazdu: Otwieramy drzwi pojazdu, w przypadku zakleszczenia posługując się łomem lub łyżką do opon. Jeżeli drzwi nie da się otworzyć wyjmujemy przednią lub tylną szybę usuwając uszczelkę przy pomocy wkrętaka. Nie należy wybijać szyby ze względu na możliwość pokaleczenia poszkodowanych. Jeżeli pojazd leży na boku lub na dachu wydobywamy poszkodowanych nie odwracając go na koła.

W razie dużych zniekształceń pojazdu nie wolno siłą wyciągać poszkodowanych przed przybyciem pomocy technicznej (straż pożarna).

Zagrożenia techniczne i chemiczne

Zagrożenie chemiczne to potencjalne niebezpieczeństwo zatrucia, pożaru lub wybuchu, jakie stwarzają z powodu swych własności fizykochemicznych i toksycznych substancje chemiczne stosowane w wysokich stężeniach, ciśnieniach lub temperaturach, używane w dużych ilościach, powstające jako produkty uboczne w procesach technologicznych lub w trakcie prac z tymi substancjami.
Potencjalne źródło zagrożenia chemicznego to miejsce magazynowania, transportowania lub przetwarzania substancji chemicznych.

Katastrofa (wypadek, awaria) chemiczna wiąże się z niekontrolowanym uwolnieniem substancji chemicznej powodującej zagrożenie toksyczne, wybuchowe lub pożarowe. Powstaje ona nieoczekiwanie, a jej przebieg jest gwałtowny, o bardzo dużej intensywności przemian jednostkowych, wywołujących różnego rodzaju reakcje fizykochemiczne.

Miejsce i czas powstawania awarii o charakterze chemicznym trudno ustalić z góry, szczególnie w przypadku transportu, pęknięcia rurociągów, błędów technologicznych i niewłaściwego magazynowania, w wyniku których do otoczenia przedostaje się duża ilość substancji chemicznej, stwarzająca zagrożenie zdrowia i życia ludzkiego, świata zwierzęcego i roślinnego, oraz innych elementów środowiska, a także poważne straty materialne.
Przez miasto przebiega tranzytowa trasa drogowa, którą przewożone są środki niebezpieczne. Należy nadmienić, że trasa drogowa przecina rzekę Łynę

Jeśli jesteś świadkiem wypadku z udziałem niebezpiecznej substancji chemicznej powiadom natychmiast:

straż pożarną – tel. 998
policję – tel. 997
najbliższe Centrum Zarządzania Kryzysowego bądź władze lokalne:
starostę, wójta, burmistrza (prezydenta miasta)

Jak się zachować podczas uwolnienia niebezpiecznej substancji chemicznej !?

Jeśli byłeś blisko miejsca wypadku z niebezpieczną substancją chemiczną – staraj się oddalić od tego miejsca, przemieszczając się zawsze prostopadle do kierunku wiatru.
Unikaj kontaktu z wszelkimi rozlanymi substancjami chemicznymi, gazami i parami.
Odizoluj materiały łatwopalne od rozlanej substancji.
Nie jedz żywności i nie pij płynów, które mogły ulec skażeniu. W taki sam sposób postępuj ze zwierzętami hodowlanymi, bowiem chroniąc je, chronisz własne zdrowie i życie.
W czasie niebezpiecznego zdarzenia o charakterze chemicznym, jeśli usłyszysz sygnał alarmowy – włącz radio lub telewizor (na program lokalny) i stosuj się ściśle do poleceń przekazywanych w komunikatach.

Możesz zostać poproszony o:

    • ewakuowanie się,
    • udanie się w wyznaczone miejsce,
    • pozostanie w mieszkaniu.
    • Jeśli znajdujesz się w samochodzie – zamknij okna i wyłącz wentylację.

Jeżeli schroniłeś się w domu i mimo wykonanych zabezpieczeń obawiasz się, że gazy lub trujące opary mogą wniknąć do budynku:

    • oddychaj przez filtr wykonany z ręcznika lub prześcieradła; wykorzystaj zastępcze i podręczne środki ochrony dróg oddechowych i skóry (maski tkaninowe, płaszcze impregnowane, okulary ochronne, tampony z waty lub gazy);
    • załóż ubranie szczelnie okrywające ciało i rękawice, skarpety, buty, nawet jeśli zapewniają one minimalną ochronę;
    • pozostań w wewnętrznej części budynku przy zamkniętych drzwiach:
    • udaj się na parter lub do piwnicy – przy uwolnieniu substancji lżejszej od powietrza, np. Amoniaku, na wyższe kondygnacje – w przypadku substancji cięższych od powietrza, np. chloru, kwasów;
    • wyłącz urządzenia elektryczne i gazowe z otwartym ogniem.

Udzielanie pierwszej pomocy osobie poszkodowanej !

    • Wynieś zatrutego z pomieszczenia lub rejonu skażenia.
    • Zdejmij skażoną odzież i odizoluj ją.
    • Ciało umyj dużą ilością czystej wody (nie wycieraj).
    • Zapewnij poszkodowanemu dopływ świeżego powietrza.
    • Oczy płucz przy podwiniętych powiekach, zdejmij ewentualne soczewki kontaktowe.
    • Zapewnij ochronę przed oziębieniem lub przegrzaniem.
    • Nieprzytomnemu nie podawaj płynów ani pokarmów.
    • Wezwij pomoc lekarską lub zapewnij transport do lekarza w pozycji leżącej, ewentualnie w stabilnej pozycji bocznej.
    • Niekiedy skutki wdychania lub kontaktu z substancją mogą być opóźnione!

Co robić po wypadku !?
Jeżeli jesteś ewakuowany, nie wracaj do domu, zanim władze lokalne nie stwierdzą, że jesteś bezpieczny.
Przed ponownym zamieszkaniem otwórz wszystkie okna, włącz wentylatory i gruntownie wywietrz pomieszczenia.
Odkażanie przeprowadzaj zgodnie z zaleceniami władz lokalnych, przede wszystkim umyj się w czystej, nieskażonej wodzie, zmień ubranie na czyste.
Skażone ubranie, maski, środki ochrony indywidualnej szczelnie odizoluj, zakop lub przekaż służbom likwidacji skażeń.
Obserwuj nietypowe objawy zdrowotne, które mogą być spowodowane oddziaływaniem niebezpiecznych substancji i ewentualnie zadzwoń po pomoc medyczną.

Jak się przygotować do ochrony przed skażeniami i zakażeniami !?
Bądź przygotowany do zabezpieczenia mieszkania poprzez:

    • uszczelnienie okien, drzwi, futryn – taśmą izolacyjną i folią;
    • uszczelnienie wszystkich szpar i miejsc, w których przechodzą przewody wodociągowe, centralnego ogrzewania, gazowe, kanalizacyjne itp.;
    • zaklejenie szczelnie papierem kratek wentylacyjnych.

Zapewnij przechowywanie artykułów żywnościowych w odpowiednich opakowaniach, gwarantujących izolację żywności od środowiska zewnętrznego (metalowe puszki, pojemniki szklane lub ze sztucznego tworzywa, wielowarstwowe worki foliowe lub papierowe).
Wodę do celów spożywczych przechowuj w szczelnie zamkniętych szklanych lub plastikowych pojemnikach. Używaj tylko wody przegotowanej, gotując ją wcześniej 15 – 20 min.
Wodę do celów higieniczno – sanitarnych przechowuj w zabezpieczonych ceratą lub folią wiadrach, bańkach, beczkach itp.

Zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne

1. ZAGROŻENIE SANITARNE.
Zagrożenie to wystąpić może w wyniku różnorodnych sytuacji lub zdarzeń, które mogą być zależne od działalności człowieka jak i zdarzeń nie zależnych np.

    • uszkodzenia instalacji sanitarnych w wyniku awarii technicznych,
    • nie stosowanie prawidłowych technik składowania odpadów komunalnych,
    • skażenie terenu, ujęć wody, studni w wyniku powodzi,
    • przedostanie się ścieków do ujęć wody w wyniku awarii.

Zagrożenia sanitarne w zależności od skali wystąpienia mogą stanowić bezpośrednie zagrożenie dla środowiska i zdrowia człowieka.
Co robić aby chronić siebie i najbliższych:

    • wątpliwości związane ze stanem sanitarnym obiektów, ujęć wody zgłoś do właściwej terenowo stacji sanitarno – epidemiologicznej,
    • w czasie powodzi nie spożywaj żywność, która uległa zamoczeniu, nie pij wody z ujęcia lub studni, która została zalana,
    • nie spożywaj warzyw, owoców i innych plonów z terenów po powodziowych,
    • nie kąp się w zbiornikach wodnych nie dopuszczonych przez służby sanitarne do kąpieli,
    • po awarii instalacji sanitarnych oczyść otoczenie ( dezynfekcja ),
    • nie spożywaj żywności z niepewnych źródeł, przeterminowanej,
    • nie pij wody z niezbadanych ujęć, źródeł,
    • zgłoś do służb sanitarnych nietypowe (nie przeznaczone do tego celu) miejsca składowania odpadów komunalnych.

2. ZAGROŻENIE EPIDEMIOLOGICZNE.
Epidemia to masowe szerzenie się określonej choroby, zwłaszcza zakaźnej w zbiorowisku ludzkim w określonym czasie na obszarze, na którym choroba o tym samym nasileniu w poprzednich latach nie występowała. Masowe szerzenie się choroby zakaźnej wśród zwierząt nazywa się epizootią. Wystąpienie choć jednego przypadku groźnej choroby zakaźnej może sugerować początek epidemii.

Epidemia stanowi duże zagrożenie dla naszego zdrowia i życia. Bakterie chorobotwórcze mogą przedostać się do naszego organizmu po przez spożycie zakażonej żywności, wody, po przez kontakt z chorym człowiekiem, po przez wdychanie powietrza, w który mogą być rozpylone niebezpieczne mikroby. Wystąpienie epidemii może być skutkiem bioterroru a więc świadomej działalności człowieka.

Oznaki epidemii, która może być wynikiem bioterroru:

    • duża liczba niewyjaśnionych zachorowań w krótkim czasie o podobnym obrazie klinicznym,
    • początek zachorowań jest nie wyjaśniony,
    • nagły, nieoczekiwany wzrost zachorowalności i umieralności z powodu znanych chorób,
    • nawet pojedynczy przypadek choroby egzotycznej u osoby, która nie opuszczała kraju,
    • jednoczesne występowanie zachorowań na podobne choroby na obszarach nie połączonych terytorialnie,
    • nietypowe źródło zakażenia: aerosol, woda, żywność.

Oznaki epidemii:

    • wystąpienie nagłych, szybko szerzących się masowych zachorowań lub zgonów,
    • brak skuteczności leczenia w rutynowej terapii występujących powszechnie chorób,
    • wzrost zachorowań na chorobę endemiczną, (endemia to utrzymywanie się danej choroby zakaźnej bądź nie zakaźnej na określonym terenie na tym samym poziomie).

Co robić aby w przypadku zagrożenia chronić siebie i najbliższych:

    • nie lekceważ ostrych objawów chorobowych, które wystąpiły nagle i skontaktuj się z lekarzem w celu przebadania,
    • nie lekceważ sytuacji kiedy te same objawy chorobowe w krótkim czasie wystąpiły u ciebie i osoby lub osób, z którymi miałeś kontakt,
    • przestrzegaj terminów szczepień ochronnych,
    • skontaktuj się z lekarzem jeśli wystąpią u ciebie nagłe nietypowe objawy chorobowe a ty nie dawno powróciłeś z egzotycznego kraju

Kiedy istnieje podejrzenie epidemii:

    • unikaj dużych zbiorowisk ludzkich,
    • unikaj kontaktu z osobą chorą twarzą w twarz,
    • jeśli wystąpiły u ciebie objawy chorobowe lub kontaktowałeś się z osobą chorą załóż na twarz maskę z gazy lub bibuły co zmniejszy ryzyko zakażenia innych,
    • przestrzegaj podstawowych zasad higieny osobistej,
    • rygorystycznie przestrzegaj zaleceń, zakazów i nakazów wydawanych przez władze i służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo sanitarno-epidemiologiczne.

W przypadku zagrożenia epizootycznego:

    • rygorystycznie stosuj się do zaleceń, zakazów i nakazów służb weterynaryjnych i sanitarno-epidemiologicznych,
    • zgłoś przypadki zachorowań u zwierząt także w swoim gospodarstwie,
    • stosuj się do zasad kwarantanny,
    • przestrzegaj rygorystycznie zasad w zakresie utylizacji zwierząt,
    • pamiętaj o świadectwie miejsca pochodzenia zwierząt.

Numery telefonów
Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Bartoszycach
– tel.: ( 089 ) 762-21-50 lub ( 089 ) 762-32-57

Szczegółowe informacje o zadaniach i numerach telefonów delegatur inspekcji sanitarnej można znaleźć na stronie internetowej Wojewódzkiej Stacji Sanitarno – Epidemiologicznej.
Powiatowy Inspektorat Weterynarii z siedzibą w Bartoszycach – ( 089 ) 762-28-89
Szczegółowe informacje o zadaniach i numerach telefonów delegatur inspekcji można znaleźć na stronie internetowej Wojewódzkiego Inspektoratu Weterynarii.

Zamach terrorystyczny

MATERIAŁ INFORMACYJNY NA TEMAT ZACHOWAŃW PRZYPADKU ZAMACHU TERRORYSTYCZNEGO

I. INFORMACJE OGÓLNE DOTYCZĄCE TERRORYZMU
Terroryzm, to szeroki termin oznaczający użycie siły lub przemocy w stosunku do osób lub własności, w celu:

    • zastraszenia,
    • przymuszenia,
    • lub okupu.

Skutki terroryzmu mogą obejmować znaczną liczbę ofiar, uszkodzenia budynków, zakłócenia w dostępie do podstawowych usług, takich jak: elektryczność, dostawy wody, opieka medyczna, telekomunikacja, komunikacja miejska.
W strukturach polskiej Policji funkcjonują pododdziały antyterrorystyczne i komórki minersko-pirotechniczne, specjalnie przygotowywane do tego, aby zapobiegać i stawiać czoła aktom terroru.

Najgroźniejszym z możliwych aktów terrorystycznych jest zamach bombowy.
Specyfika zamachu bombowego polega na tym, że nie rozróżnia on „swoich” czy „obcych” – w odróżnieniu od działań terrorystycznych polegających na porwaniu określonego człowieka lub organizacji zamachu na określoną osobę.
W przypadku ataku terrorystycznego, szczególnie bombowego w większości przypadków ofiarami są ludzie, którzy nie mają nic wspólnego z działaniami politycznymi!
Zdarzają się przypadki, że podłożona bomba zostanie ujawniona przed eksplozją. Specjaliści posługują się w tym przypadku terminem „incydent bombowy”.
Właściwe zachowanie w przypadku wystąpienia takiej sytuacji jest niezwykle ważne dla przebiegu zdarzenia, jego skutków i działania specjalistów policyjnych.
Informacji o zagrożeniu incydentem bombowym nie wolno bagatelizować ani lekceważyć.

ZAPAMIĘTAJ!
Wybuch jest sytuacją nagłą i nieodwracalną;
Jeśli widzisz „bombę”, to ona „widzi” też ciebie, a to oznacza, że jesteś w polu jej rażenia.

II. SYMPTOMY WYSTĄPIENIA ZAGROŻENIA INCYDENTEM BOMBOWYM.
Podstawową cechą terroryzmu jest to, że nie ma wyraźnych znaków ostrzegawczych o możliwości wystąpienia zamachu lub są one trudno dostrzegalne. Dlatego zwracaj uwagę na to, co dzieje się w najbliższym otoczeniu, np. podczas zakupów, w podróży, podczas uczestnictwa w imprezach masowych, uroczystościach religijnych i innych miejscach publicznych, gdzie przebywa duża liczba ludzi.
Zainteresowania i uwagi wymagają:
rzucające się w oczy nietypowe zachowania osób;
pozostawione bez opieki przedmioty typu: teczki, paczki, pakunki itp.;
osoby ubrane nietypowo do występującej pory roku;
samochody, a w szczególności furgonetki pozostawione w nietypowych miejscach tj. w pobliżu kościołów, synagog, meczetów lub miejsc organizowania imprez masowych, zawodów sportowych i zgromadzeń.
Należy jednak pamiętać, że terrorysta nie zawsze musi wyróżniać się z tłumu szczególnym wyglądem.
O swoich spostrzeżeniach poinformuj: służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo obiektu, Straż Miejską lub Policję (telefony alarmowe – patrz punkt IV).

III. JAK POSTĘPOWAĆ W SYTUACJACH ZAGROŻENIA INCYDENTEM BOMBOWYM
Oto kilka rad, przygotowanych przez ekspertów z Biura Operacji Antyterrorystycznych Komendy Głównej Policji.
Możesz przygotować się na wypadek powstania tego typu zagrożenia w miejscach użyteczności publicznej:
pomyśl, którędy w pośpiechu można się ewakuować z budynku, metra, sklepu lub innych zatłoczonych miejsc. Zapamiętaj, gdzie znajdują się klatki schodowe i wyjścia ewakuacyjne, a przede wszystkim tzw. drogi ewakuacyjne.
zwróć uwagę na ciężkie lub łatwo tłukące się przedmioty, które mogą być przesunięte, zrzucone lub zniszczone podczas wybuchu. Zapamiętaj elementy z najbliższego otoczenia.
Pamiętaj o tym, aby nie przyjmować od obcych osób żadnych pakunków, nie pozostawiać własnego bagażu bez opieki.
Jeżeli jesteś osobą, która dowiedziała się o podłożeniu ładunku wybuchowego lub ujawniła przedmiot niewiadomego pochodzenia, co do którego istnieje podejrzenie, że może on stanowić zagrożenie dla osób i mienia, powinieneś natychmiast ten fakt zgłosić:
służbom odpowiedzialnym za bezpieczeństwo na tym terenie – w najbliższej jednostce Policji lub Straży Miejskiej, władzom administracyjnym.
Informacji takiej nie należy rozpowszechniać, gdyż jej przekazanie osobom trzecim, może doprowadzić do paniki i w konsekwencji utrudnić przeprowadzenie sprawnej ewakuacji osób z zagrożonego miejsca.

Zawiadamiając Policję staraj się podać następujące informacje:

    • rodzaj zagrożenia i źródło informacji o zagrożeniu (informacja telefoniczna, ujawniony podejrzany przedmiot),
    • treść rozmowy z osobą przekazującą informację o podłożeniu ładunku wybuchowego,
    • numer telefonu, na który przekazano informację o zagrożeniu oraz dokładny czas jej przyjęcia,
    • opis miejsca i wygląd ujawnionego przedmiotu.

Ogłoszenie alarmu bombowego oraz procedury postępowania w czasie zagrożenia ,,bombowego”

1. Do czasu przybycia Policji należy w miarę istniejących możliwości zabezpieczyć zagrożone miejsce, zachowując elementarne środki bezpieczeństwa, bez narażania siebie i innych osób na niebezpieczeństwo.
2. Po przybyciu Policji na miejsce incydentu bombowego, przejmuje ona dalsze kierowanie akcją.
3. Należy bezwzględnie wykonywać polecenia policjantów.
4. Przy braku informacji o konkretnym miejscu podłożenia „bomby” użytkownicy pomieszczeń powinni sprawdzić swoje miejsce pracy i jego bezpośrednie otoczenie celem odnalezienia przedmiotów nieznanego pochodzenia.
5. Podejrzanych przedmiotów NIE WOLNO DOTYKAĆ! O ich lokalizacji należy powiadomić administratora obiektu.
6. Pomieszczenia ogólnodostępne (korytarze, klatki schodowe, windy, toalety, piwnice, strychy) oraz najbliższe otoczenie zewnętrzne obiektu sprawdzają i przeszukują osoby wyznaczone lub służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo w danej instytucji.
7. Po ogłoszeniu ewakuacji należy zachować spokój i opanowanie, pozwoli to sprawnie i bezpiecznie opuścić zagrożony rejon.
8. Po ogłoszeniu ewakuacji w miejscu twojej pracy należy je opuścić, zabierając rzeczy osobiste (torebki, siatki, nesesery itp.).
9. Identyfikacją i rozpoznawaniem zlokalizowanego ładunku wybuchowego oraz jego neutralizacją zajmują się uprawnione i wyspecjalizowane jednostki i komórki organizacyjne Policji.

Jak powinieneś zachować się po otrzymaniu informacji o podłożeniu lub groźbie podłożenia „bomby”
Podczas działań, związanych z neutralizacją ,,bomby”, zastosuj się do poleceń Policji.
Ciekawość jest niebezpieczna – jak najszybciej oddal się z miejsca zagrożonego wybuchem. Po drodze informuj o zagrożeniu jak największe grono osób, będących w strefie zagrożonej lub kierujących się w jej stronę.

Po ogłoszeniu alarmu i zarządzeniu ewakuacji w obiektach publicznych, np. supermarketach, halach widowiskowo-sportowych, kinach, niezwłocznie udaj się do wyjścia, zgodnie ze wskazaniami administratora budynku lub wskazaniami upoważnionych osób.

W przypadku włączenia parkingu dla pojazdów w strefę zagrożenia, nie „ratuj” na siłę swojego samochodu – życie jest ważniejsze.
Powyższe procedury obowiązują także we wszystkich rodzajach transportu publicznego.

PODSUMOWUJĄC – PAMIĘTAJ
Zachowaj spokój i zorientuj się jak bezpiecznie opuścić niebezpieczną strefę;
Zawsze stosuj się do poleceń osób kierujących akcją ewakuacyjną lub ratowniczą;
Jeżeli nie podjęto działań zapobiegawczych powiadom stosowne służby;
Nigdy nie dotykaj podejrzanych przedmiotów niewiadomego pochodzenia pozostawionych bez opieki.

IV. INFORMACJA NA TEMAT TELEFONÓW ALARMOWYCH

999 – Pogotowie Ratunkowe,
998 – Straż Pożarna,
997 – Policja,
987 – Wojewódzkie Centra Zarządzania Kryzysowego,
112 – telefon alarmowy dla użytkowników telefonów komórkowych,
0 800 120 226 – infolinia Policji (połączenie bezpłatne).

Zobacz artykuł: